Historia parafii
W każdej miejscowości wokół kościoła skupia się duchowe życie wiernych, którzy tworzą tę „maleńką wspólnotę” zwaną parafią. Tutaj ogniskuje się życie religijne, stąd wypływa źródło łaski w postaci Sakramentów świętych. Świątynia jest właściwie świadkiem całego ludzkiego życia, począwszy od radości narodzin, przez szczęście zaślubin aż po smutek rozstania – śmierci. W świątynnych murach, przed cichym majestatem Boga człowiek często podejmuje najważniejsze decyzje swojego życia. Tutaj uczy się przebaczać, kochać, tutaj wreszcie postanawia zerwać z grzechem, który jest jego największym nieszczęściem. W murach świątyni nieustannie nawiązuje się ta nić porozumienia i dialogu dziecka z Ojcem, człowieka z Bogiem. Mury kościoła są niemym świadkiem największych tajemnic dokonujących się na ołtarzu i w ludzkim sercu…
Kościół św. Klemensa w Wieliczce już od wielu dziesiątków lat towarzyszy ludzkiej historii, ludzkiej wędrówce przez życie kolejnych pokoleń, które zamieszkują wielicką ziemię, pod którą leżą pokłady soli. Nic dziwnego zatem, że jest to miejsce wyjątkowe i bardzo bliskie sercu każdego, kto z tym miastem związał swoje życie. Kolejne pokolenia wieliczan troszczyły się, by wielicka fara swoim pięknem i mistycznym klimatem sprzyjała zbliżeniu się człowieka do Boga.
Ks. prałat Zbigniew Gerle
Prezentowane materiały pochodzą z książki Miejsce, gdzie Bogu mieszkać się spodobało autorstwa księży Tomasza Bajera, Dawida Leśniaka i Piotra Burtana.
I. Zarys duszpasterstwa w Wieliczce