Święto szczególnego uwielbienia Boga w tajemnicy miłosierdzia, ale także czas łaski dla wszystkich ludzi

W II Niedzielę Wielkanocną, która w 2021r. przypada 11 kwietnia, obchodzić będziemy Święto Miłosierdzia Bożego. To wyjątkowy dzień, ustanowiony przez samego Pana Jezusa. Sam Bóg mówi o miłosierdziu Swoim, uczy miłosierdzia względem bliźnich. Orędzie Miłosierdzia Pan Jezus przekazał nam przez św. Siostrę Faustynę Kowalską. Warto przeczytać Dzienniczek Siostry Faustyny a w nim zapisane przez nią, słowa naszego Pana. Mamy szczęście, mieszkając tak blisko Łagiewnik, że możemy to uświęcone miejsce nawiedzać, a obecnie, w czasie epidemii, uczestniczyć także online korzystając z transmisji i informacji przez strony: www.faustyna.pl oraz www.milosierdzie.pl. Wiele osób to na pewno uczyni, lecz aby uzyskać tak wielkie łaski obiecane przez naszego Boga, możemy zaczerpnąć Bożego Miłosierdzia nie tyko w każdym Kościele, ale nawet w domu, co dotyczy szczególnie osób chorych.

Po raz pierwszy o ustanowieniu Święta Bożego Miłosierdzia Pan Jezus powiedział siostrze Faustynie, siostrze ze Zgromadzenia Matki Bożej Miłosierdzia w 1931 roku w Płocku, przekazując Swoją wolę odnośnie namalowania obrazu: Ja pragnę, aby było Miłosierdzia Święto. Chcę, aby ten obraz, który wymalujesz pędzlem, był uroczyście poświęcony w pierwszą niedzielę po Wielkanocy, ta niedziela ma być Świętem Miłosierdzia (Dz.49). To święto szczególnego uwielbienia Boga w tajemnicy miłosierdzia, ale także czas łaski dla wszystkich ludzi, czytamy we wstępie do „Dzienniczka” św. Siostry Faustyny, wydanego przez Zgromadzenie Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia z Łagiewnik. Pan Jezus mówi o tym święcie aż 14. razy.

Znamy formy nabożeństwa do Miłosierdzia Bożego, są nimi: obraz Jezusa Miłosiernego z podpisem: Jezu, ufam Tobie, Święto Miłosierdzia, Koronka do Miłosierdzia Bożego, Godzina Miłosierdzia (modlitwa w chwili konania Pana Jezusa na krzyżu, o godz. 15.00) i szerzenie czci Miłosierdzia. „Z tymi postaciami nabożeństwa do Miłosierdzia Bożego związane są obietnice Pana Jezusa, które przekazał wszystkim (…). Jeśli zabraknie fundamentu, czyli kształtowania życia chrześcijańskiego w duchu ufności wobec Boga i miłosierdzia względem bliźnich, to żadna z form kultu nie będzie autentycznym aktem nabożeństwa i nie przyniesie oczekiwanych skutków – pisze ks. Ignacy Różycki w opracowanej dla potrzeb procesu beatyfikacyjnego rozprawie, której skrót znajduje się w broszurze: „Miłosierdzie Boże. Zasadnicze rysy nabożeństwa do Miłosierdzia Bożego”. Ksiądz I. Różycki podkreśla, że „jeśli ktoś na przykład odmawia Koronkę do Miłosierdzia Bożego, a nie ma równocześnie ufności, nie otrzyma w zamian nic z tego, co Jezus do ufnego odmawiania Koronki przywiązał.”

Bo podstawą kultu Miłosierdzia Bożego jest ufność względem Boga i miłosierdzie względem bliźnich. Warto sięgnąć po „Dzienniczek” i go przeczytać, w formie książkowej lub np. internetowej, a ta znajduje się na stronie www.faustyna.pl (strona Zgromadzenia Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia z Łagiewnik), tam też są szczegółowe informacje na temat form nabożeństwa i Święta Miłosierdzia, w zakładce: Miłosierdzie.

Na tej podstawie wydał dekret Papież Jan Paweł II.

Celem tego krótkiego artykułu jest przekazanie informacji, na pewno wszystkim znanych, więc raczej może ich przypomnienie, a dotyczących przygotowania i przeżycia Święta Miłosierdzia tak, jak mówi do nas Pan Jezus i uzyskania tego, co On dla nas na ten szczególny dzień przygotował.

W dzienniczku Siostry Faustyny (Dz.1182) są zapisane słowa Pana Jezusa, który mówi: (…) Im większa nędza, tym większe ma prawo do miłosierdzia Mojego, a [namawiaj] wszystkie dusze do ufności w niepojętą przepaść miłosierdzia Mojego, bo pragnę je wszystkie zbawić. Zdrój miłosierdzia Mojego został otwarty na oścież włócznią na krzyżu dla wszystkich dusz – nikogo nie wyłączyłem.
Pan Jezus powiedział także do Siostry Faustyny: Pragnę, aby święto Miłosierdzia, było ucieczką i schronieniem dla wszystkich dusz, a szczególnie dla biednych grzeszników. W dniu tym otwarte są wnętrzności miłosierdzia Mego, wylewam całe morze łask na dusze, które się zbliżą do źródła miłosierdzia Mojego. Która dusza przystąpi do spowiedzi i Komunii świętej, dostąpi zupełnego odpuszczenia win i kar. W dniu tym otwarte są wszystkie upusty Boże, przez które płyną łaski (Dz. 699).

Tak więc w Dniu Miłosierdzia Bożego, a ściślej mówiąc – z Eucharystią przyjętą w tym dniu związana jest największa obietnica: zupełnego odpuszczenia win i kar: informacja (Dz. 300). Jest to, jak tłumaczy na stronie Sanktuarium Miłosierdzia Bożego ks. prof. Ignacy Różycki: łaska znacznie większa niż odpust zupełny. Ten polega bowiem tylko na darowaniu kar doczesnych, należnych za popełnione grzechy, ale nie jest nigdy odpuszczeniem samych win. Najszczególniejsza łaska jest zasadniczo również większa niż łaski sześciu sakramentów, z wyjątkiem sakramentu chrztu świętego, albowiem odpuszczenie win i kar jest tylko sakramentalną łaską chrztu świętego (…). Jest to oczywiste, że Komunia Święta musi być nie tylko godna, ale musi spełniać podstawowe wymagania nabożeństwa do Miłosierdzia.

TAK WYJĄTKOWY DAR SWEGO MIŁOSIERDZIA PRAGNIE NAM W ŚWIĘTO MIŁOSIERDZIA OFIAROWAĆ PAN JEZUS: DAROWANIE WIN I KAR. DZIĘKUJMY MU ZA TO Z MIŁOŚCIĄ I WDZIĘCZNOŚCIĄ.

Tak ważne jest przyjęcie Komunii Świętej w tym dniu po dobrze odprawionej spowiedzi (bez przywiązania do najmniejszego grzechu), w duchu nabożeństwa do Miłosierdzia Bożego, a więc w postawie ufności, pokory oraz szczerego i głębokiego żalu za grzechy a także, co jest bardzo ważne, pełniąc uczynki miłosierdzia względem bliźnich. Informacje znajdują się także na stronie Sanktuarium w Łagiewnikach: www.milosierdzie.pl (w zakładce Święto Miłosierdzia).

Zgodnie z nimi przygotowaniem do tego Święta ma być nowenna, polegająca na odmawianiu przez 9 dni – poczynając od Wielkiego Piątku – koronki do Miłosierdzia Bożego. Jest także nowenna, którą Pan Jezus podyktował s. Faustynie do jej własnego użytku – wierni mogą ją odmawiać z pobożności – natomiast nowenna z Koronki do Miłosierdzia Bożego stanowi przygotowanie do Święta, jakiego sobie życzył Pan Jezus i z którym związał obietnicę wszelkich łask (Dz. 796). Pan Jezus pragnie, aby w tym dniu obraz Miłosierdzia był publicznie, czyli liturgicznie uczczony i by kapłani mówili o Jego niezgłębionym miłosierdziu, a wszyscy by spełniali akty miłości miłosiernej wobec bliźnich i z ufnością korzystali z sakramentu pojednania i Eucharystii.(…)

Ojciec Święty Jan Paweł II pragnąc rozbudzić cześć Bożego Miłosierdzia, podczas audiencji udzielonej w dniu 13 czerwca 2002 r. zechciał przyznać odpusty na następujących zasadach:

w tym dekrecie o uzyskaniu odpustu zupełnego w Święto Miłosierdzia Bożego czytamy: (…) „Istotnie, Miłosierdzie Boże zdolne jest przebaczyć najcięższe nawet grzechy, ale czyniąc to, skłania wiernych do wzbudzenia w sobie nadprzyrodzonego żalu, nie tylko psychologicznego, za własne grzechy, tak że podejmują oni – również z pomocą łaski Bożej – mocne postanowienie, by już więcej nie grzeszyć. Takie duchowe usposobienie pozwala rzeczywiście uzyskać wybaczenie grzechów śmiertelnych, kiedy wierny przyjmuje z pożytkiem sakrament pokuty, lub też żałuje za nie przez akt doskonałej miłości bądź doskonałego żalu i postanawia przystąpić jak najprędzej do sakramentu pokuty. Nasz Pan Jezus Chrystus w przypowieści o synu marnotrawnym poucza nas bowiem, że grzesznik winien wyznać swoją nędzę przed Bogiem, mówiąc: «Ojcze, zgrzeszyłem przeciw Niebu i względem Ciebie; już nie jestem godzien nazywać się Twoim synem» (Łk 15, 18-19), i dostrzec w tym działanie Boże: «był umarły, a znów ożył, zaginął a odnalazł się» (Łk 15, 32).” (…) Udziela się odpustu zupełnego na zwykłych warunkach (Spowiedź sakramentalna, Komunia Eucharystyczna, modlitwa w intencjach papieskich) wiernemu, który w II Niedzielę Wielkanocną, czyli Miłosierdzia Bożego, w jakimkolwiek kościele lub kaplicy, z sercem całkowicie wolnym od wszelkiego przywiązania do jakiegokolwiek grzechu, choćby powszedniego, weźmie udział w pobożnych praktykach spełnianych ku czci Bożego Miłosierdzia albo przynajmniej odmówi przed Najświętszym Sakramentem Eucharystii, wystawionym publicznie lub ukrytym w tabernakulum, modlitwę «Ojcze nasz» i Credo, dodając pobożne wezwanie do Pana Jezusa Miłosiernego (np. «Jezu Miłosierny, ufam Tobie»). Udziela się odpustu cząstkowego wiernemu, który – przynajmniej z sercem skruszonym – skieruje do Pana Jezusa Miłosiernego jedno z prawnie zatwierdzonych pobożnych wezwań.(…) chorzy i ich opiekunowie oraz ci wszyscy, którzy z uzasadnionej przyczyny nie mogą opuścić domów lub wykonują pilnie potrzebne zadania dla dobra społeczności, mogą uzyskać odpust zupełny w Niedzielę Miłosierdzia Bożego, jeśli wyrzekając się całkowicie jakiegokolwiek grzechu, jak to zostało powiedziane powyżej, i z zamiarem spełnienia – gdy tylko będzie to możliwe – trzech zwykłych warunków, odmówią przed świętym wizerunkiem naszego Pana Jezusa Miłosiernego modlitwę «Ojcze nasz» i Credo, dodając pobożne wezwanie do Pana Jezusa Miłosiernego (np. «Jezu Miłosierny, ufam Tobie»).

Gdyby nawet to nie było możliwe, tego samego dnia będą mogli uzyskać odpust zupełny ci, którzy duchowo zjednoczą się z wiernymi, spełniającymi w zwyczajny sposób przepisane praktyki w celu otrzymania odpustu, i ofiarują Miłosiernemu Bogu modlitwę, a wraz z nią cierpienia spowodowane chorobą i trudy swojego życia, podejmując zarazem postanowienie, że spełnią oni trzy przepisane warunki uzyskania odpustu zupełnego, gdy tylko będzie to możliwe. (…)

Zanotowane na podstawie „Dzienniczka” św. Siostry Faustyny Kowalskiej
„Miłosierdzie Boże. Zasadnicze rysy nabożeństwa do Miłosierdzia Bożego” ks. Ignacy Różycki
oraz stron: https://www.faustyna.pl/zmbm/ 
http://www.milosierdzie.pl/index.php/pl/kult-bozego-milosierdzia/swieto-milosierdzia.html