MIASTO UCIECZKI

Śpiewamy o Maryi, że jest miastem ucieczki. Miasto ucieczki to było miejsce, które przewidywało prawo w Starym Testamencie. Kiedy Izraelita zabił drugiego człowieka nieumyślnie i orzekł to sąd, to mógł uciec do jednego z sześciu miast, w którym mógł się schronić przed zemstą rodziny tego zabitego człowieka. Mógł przebywać w tym mieście przez jakiś czas. Dlaczego o tym mówimy? Dlatego, że to dotyczy mnie i ciebie, bo my jesteśmy zabójcami. To my zabijamy Syna Bożego. My krzyżujemy Chrystusa. I często robimy to nieświadomie, nieumyślnie. Dlatego Jezus z wysokości krzyża krzyczy: „Ojcze, przebacz im, bo nie wiedzą, co czynią” (Łk 23,34). Słowo Boże mówi, że żaden zabójca nie nosi w sobie życia wiecznego (1 J 3,15), czyli żaden zabójca nie zna Jezusa. Ratunkiem dla nas jest Maryja, ona jest miastem ucieczki. Kiedy staję pod krzyżem i przebijam serce Jezusa, zabijam Go, to z tego serca wypływa krew i woda – miłosierdzie, które mnie oczyszcza, które mnie usprawiedliwia. I przychodzę pod krzyż jako zabójca, a odchodzę usprawiedliwiony. Jezus z wysokości krzyża mówi: „Oto jest twoja Matka”. Pod krzyżem możesz stanąć albo jako zabójca, albo jako syn. Nie ma innej opcji. I tak naprawdę każdy z nas stoi przed krzyżem. Przed krzyżem Chrystusa. I to od nas zależy, czy będziemy chcieli tam stać jako zabójcy czy jako synowie.

Może w nas toczyć się walka, możemy przeżywać zmaganie, nie chcieć uznać się za zabójcę. Może pojawić się pokusa, żeby powiedzieć: nie, przecież ja nie popełniam takich grzechów jak inni, jestem lepszy, nikogo nie zabiłem, nikogo nie okradłem. Ale Bóg nie wprowadza takich standardów, jak my. Bóg nie porównuje nas z innymi. Bóg porównuje nas z życiem Jego Syna. Na ile jesteśmy do Niego podobni. Więc chodzi o to, żeby zobaczyć, że w Maryi Bóg daje nam matkę. Tę, która jest w stanie nas zrodzić do nowego życia. Tę, która jest miastem ucieczki dla nas, zabójców. Tak naprawdę tylko pod krzyżem możemy narodzić się na nowo, z Niej, która jest naszą ostatnią ucieczką.

Dziś jest ostatni, trzydziesty trzeci, dzień tych rekolekcji. Przeżyj dzisiejszy dzień pod krzyżem Jezusa. Bądź świadomy swojego grzechu i tego, że swoim grzechem Go zabijasz. I proś o przebaczenie, proś o miłosierdzie. Pokutuj za swoje grzechy. A jednocześnie niech narasta w tobie pragnienie miłosierdzia. Pragnienie nowego życia z Maryi, pragnienie uciekania się do Niej we wszystkim, w każdej słabości, w każdym grzechu, do Niej, która jest ucieczką grzeszników. Niech te dwa pragnienia żyją dzisiaj w tobie: pragnienie pokuty i pragnienie nowych narodzin z łona Maryi, Matki Miłosierdzia.

Źródło: www.jednoserce.org