NIEPOKALANE POCZĘCIE

Bóg wybiera sobie szczególnych ludzi. W Księdze Rodzaju czytamy o Noem: „Noe, człowiek prawy, wyróżniał się nieskazitelnością wśród współczesnych sobie ludzi” (Rdz 6,9). Słowo, które zostało przetłumaczone jako „nieskazitelny”, po hebrajsku brzmi tamim i oznacza dosłownie „kompletny”, „ukończony”. Tak jakby Noe był ostateczną wersją człowieka. I takiego człowieka, który jest tamim, Bóg wybiera, żeby z Nim współdziałał. Podobnie mówi do Abrahama, kiedy zawiera z nim przymierze, mówi do Niego: „Służ mi i bądź nieskazitelny” (Rdz 17,1), bądź tamim. Kiedy Bóg wyprowadza Izraelitów z niewoli, mówi, że na paschę mają złożyć ofiarę z baranka bez skazy, ten baranek też ma być tamim. I właśnie taka jest Maryja. Maryja jest tamim, Maryja jest niepokalanie poczęta. Bóg stworzył Ją w stanie doskonałej świętości. Ona jest jakby pierwszym stworzeniem, które przyniosło pełną radość Trójcy Świętej. Bóg zachował Ją od zła, żeby wszystko, co jest w Niej, było skierowane ku Niemu. Wszystkie pragnienia Maryi są skierowane ku chwale Bożej. Ale też cała nienawiść w Niej jest skierowana na stronę grzechu.

Biblia określa świętość Boga słowem kadosz, co oznacza także „oddzielony”. Bóg oddzielił Maryję od tego świata, wyjmując Ją z prawa grzechu pierworodnego. Uczynił Ją świętą i nieskalaną od samego początku. Nie dotknęła Jej zmaza grzechu. I to jest dobrowolna łaska Boga. Bóg jest w swoim działaniu suwerenny. I On działa tak, jak chce. I On sam chciał obdarzyć Maryję taką łaską. To jest darmowość Jego łaski. Darmowość, która pokazuje, że wszystko jest łaską, że wszystko jest Jego. I zobaczmy, że w takiej logice Maryja żyje, ma świadomość, że wszystko jest Jego. Kiedy w zwiastowaniu przychodzi do Niej anioł, to Ona przyjmuje Boży plan i metodę realizowania tego planu. Nawiedzając Elżbietę, Maryja niesie Go i Jemu pozwala działać. Kiedy Jezus przychodzi na świat, to Maryja ukazuje Go ludziom i sprawia, że On staje się dostępny. Kiedy zanosi Go do świątyni, łączy swoje cierpienie z Jego cierpieniem. Kiedy odnajduje Go w świątyni, to podporządkowuje się Jemu, małemu. Ale podporządkowuje się Jemu.

Taką perspektywę pokazuje Maryja: Boga, który jest pierwszy. List do Efezjan mówi, że jesteśmy naznaczeni pieczęcią , Duchem Świętym, który nam był obiecany (Ef 1,13). Pieczęć oznacza własność, przynależność oraz uwierzytelnienie. Położyć na czymś pieczęć oznaczało, że coś jest czyjąś własnością, należy do tego, czyja jest ta pieczęć. To znak nienaruszalności. Pieczęć sprawiała, że dany przedmiot był nienaruszalny, że ktoś sprawuje nad nim władze. W Księdze Daniela czytamy, że kiedy Daniel został wrzucony do jaskini lwów, to jaskinia została zapieczętowana przez samego króla. W Księdze Hioba czytamy, że Bóg zapieczętował wszystkie gwiazdy i może wyznaczyć koniec świecenia każdej z nich. Widzimy, że Bóg pieczętuje swoje sługi w Apokalipsie. Maryja też jest zapieczętowana. Tak jak słudzy są zapieczętowani przed przyjściem Boga w czasach ostatecznych jako Jego wyłączna własność, tak Maryja jest zapieczętowana od samego początku. Jest oddzielona od tego świata. Święty Ludwik stwierdzał, że Ona jest ogrodem zapieczętowanym. Więc przyjdzie pewien czas w Kościele, kiedy Bóg zechce objawić Maryję, w czasach ostatecznych, w sposób nadzwyczajny, w jaki nigdy dotąd to się nie stało. Bóg ściągnie pieczęć zakrywającą życie Maryi i objawi Jej wspaniałość wszystkim. Objawi się Maryja odpieczętowana przez Ducha Świętego.

Przeżyj dzisiejszy dzień ze świadomością, że jest na tobie pieczęć Boga, którą otrzymałeś w chrzcie świętym. Że Bóg położył na tobie swoją pieczęć i powiedział: ty należysz do mnie, jesteś nienaruszalny. I żyj ze świadomością, że jesteś własnością Boga, że na tobie jest Jego pieczęć. Ale proś Maryję, by odsłoniła w twoim sercu prawdę o tym, kim Ona jest, żebyś jeszcze bardziej mógł to zrozumieć i żebyś jeszcze bardziej mógł zrozumieć, kim ty jesteś w Bogu dzięki temu, że przez chrzest jesteś zapieczętowany.

Źródło: www.jednoserce.org