Parafia Św. Klemensa

POKOLENIE NIEWIASTY Święty Ludwik pisze o pokoleniu Niewiasty, o ludziach, którzy będą ukształtowani przez Matkę Bożą. Możemy o tym przeczytać w „Traktacie o prawdziwym nabożeństwie do Najświętszej Maryi Panny” od punktu 55: „Wreszcie Bóg pragnie, by Jego Najświętsza Matka była obecnie więcej znana, więcej miłowana, więcej czczona niż kiedykolwiek: co niewątpliwie nastąpi, jeśli wybrani za łaską i światłem Ducha Świętego podejmą tę praktykę wewnętrzną i doskonałą, którą im dalej objaśnię. Wtedy ujrzą oni wyraźnie, o ile wiara na to zezwala,…

Czytaj dalej Czytaj dalej

OWOCE NABOŻEŃSTWA Mogę powiedzieć, że w swoim życiu miałem dwa przełomy duchowe. Pierwszy to chrzest w Duchu Świętym, a drugi oddanie się w niewolę Maryi. Te wydarzenia diametralnie zmieniły moje myślenie i ukierunkowanie mojego życia. Oddanie się Matce Bożej drastycznie zmienia cały sposób życia. Głównym punktem ciężkości staje się Ona i Ona wszystko ukierunkowuje na wieczność. Ale wieczność to nie jest, jak potocznie mówimy, życie po śmierci. Jezus mówi, że życie wieczne to jest znać Ojca i tego, którego posłał,…

Czytaj dalej Czytaj dalej

FAŁSZYWE ZALEŻNOŚCI Maryja była w pełni oddana Bogu. To sprawiło, że Ona nie miała w swoim życiu żadnych fałszywych zależności. I Ona wiedziała, że zależy tylko od Boga. Nasz problem polega na tym, że mamy mnóstwo fałszywych zależności. Że myślimy, że nasze życie zależy od naszych pieniędzy, od naszej kariery, od tego, czy nasze plany się powiodą czy nie, od naszych talentów, darów duchowych. Nadajemy temu znaczenie, nadajemy temu wartość większą, niż powinniśmy. Pełne oddanie się Maryi jest także oddaniem…

Czytaj dalej Czytaj dalej

PRZYLGNIJ DO JEZUSA Jeśli chcesz żyć z Jezusem, w Jego bliskości, jeżeli chcesz do Niego przylgnąć, to napotkasz pokusę faryzeizmu. Jezus zarzuca faryzeuszom dwie rzeczy: że dają dziesięcinę z kopru, kminku i tym podobnych (Mt 23,23) oraz że lubią pierwsze miejsca w synagogach, lubią być pozdrawiani (Mt 23,6). Czyli zarzuca im to, co dają, co robią i co lubią. To są dwie przeszkody. Kiedy daję i robię, wtedy wydaje mi się, że to ja jestem pierwszy, że ja działam. Bóg…

Czytaj dalej Czytaj dalej

WYTRWAŁOŚĆ Święty Ludwik mówi, że są różne nabożeństwa do Maryi. Ktoś może codziennie odmawiać Zdrowaś Mario w zwykłej modlitwie, ktoś może być bliżej Maryi, należeć do różnych bractw, do wspólnot różańcowych, do wspólnoty szkaplerza świętego. Ale o nabożeństwie świętego niewolnictwa mówi, że to jest praktyka duchowa, która nie może równać się z żadną inną, bo nie ma drugiej praktyki, która wymagałaby tyle poświęcenia, tyle samozaparcia, tyle śmierci egoizmu, samolubstwa, miłości własnej, zarozumiałości. To jest droga najbardziej radykalna. Święty Ludwik dodaje,…

Czytaj dalej Czytaj dalej

DZIECIĘCTWO BOŻE W Ewangelii Świętego Jana czytamy, że Słowo Boże „wszystkim tym, którzy Je przyjęli, dało moc, aby się stali dziećmi Bożymi” (J 1,12). W Ewangelii Jezus czyni z dzieci bardzo uprzywilejowaną grupę. Mówi: „Pozwólcie dzieciom przyjść do Mnie” (Mk 10,14). A w innym miejscu: „Jeśli się nie staniecie jak dzieci, nie wejdziecie do królestwa niebieskiego” (Mt 18,3). Dziecko jest cały czas wpatrzone w rodzica. Dziecko jest cały czas skoncentrowane na nim, nie boi się być bezradne. Kiedy widzi dużą…

Czytaj dalej Czytaj dalej

ŻYCIE W CODZIENNOŚCI Jako chrześcijanie wszyscy jesteśmy wezwani do tego, żeby żyć tak jak Chrystus. I to nie jest tylko wezwanie, bo Bóg daje nam łaskę, żebyśmy tak żyli. Ta łaska w szczególny sposób przychodzi przez Maryję, bo Chrystus był pierwszym niewolnikiem Maryi, był w niewoli miłości. On był cały Jej oddany w Nazarecie przez 30 lat. On był w Nią zasłuchany, On z Nią żył, Ona najlepiej Go znała, dzieliła z Nim codzienność. I właśnie w tę przestrzeń Maryja…

Czytaj dalej Czytaj dalej

KOŚCIÓŁ MARYI Święty Ludwik mówi, że są dwa Kościoły, Kościół apostolski i Kościół maryjny. Kościół apostolski żyje tak jak apostołowie, myśli tak jak apostołowie, tu kogoś uzdrowi, tam uwolni, a tutaj kogoś wskrzesi. Jest nastawiony na znaki, cuda, charyzmaty, na działanie w Bożej Mocy. Idzie do świata w pełnej ofensywie, chrześcijaństwo staje się triumfalnym marszem przez cmentarze świata, mocą Ewangelii napełnia wszystko i koncentruje się na znakach dawanych przez Pana Boga. Apostołowie wyobrażali sobie Kościół jako o posługę, na którą…

Czytaj dalej Czytaj dalej

PRZYMIERZE Przymierze jest znakiem jedności z Bogiem. Przez nie Bóg chce doprowadzić ludzi grzechu do jedności z Sobą. Jest także znakiem przynależności. Cała historia Starego Testamentu, od kiedy oddaliliśmy się od Boga przez grzech, to jest historia wchodzenia Boga w życie ludzi przez przymierze. Bóg dzieli się swoją świętością, mówi, że Izrael, czyli ci, którzy weszli z Nim w przymierze, są Jego szczególną własnością. Możemy zobaczyć tę dynamikę, prześledzić dzieje przymierza. Najpierw Bóg wchodzi w nie z konkretnymi ludźmi takimi…

Czytaj dalej Czytaj dalej